11: Nederlandse kopzorgen

Bij wijn importeren en verkopen komt heel wat kijken, meer dan je zo op het eerste oog zou denken als je een lekker glas wijn inschenkt. Het is niet voor niets dat veel kleine wijnimporteurs er na één of twee jaar alweer mee stoppen. We beschrijven hier telkens een aspect van het importeurschap.

En dan heb je je verrassende wijnen hoogstpersoonlijk bij de bodega geselecteerd, naar Nederland vervoerd, alles netjes in het schap staan, accijns voldaan, wijn gepromoot en vraag gecreëerd. Zelfs steeds méér vraag gecreëerd. Superleuk natuurlijk als je na jaren van hard werken beloond wordt met stijgende verkopen en veel leuke reacties van onze klanten, wijnjournalisten en wijnbloggers. We merken dat wijnliefhebbend Nederland best openstaat voor iets relatiefs onbekends, mits de kwaliteit en het verhaal goed zijn. Men is zelfs bereid om er ook een beetje meer voor te betalen. Zeker als het gaat om iets puurs dat met liefde en passie, zonder teveel fratsen, gemaakt is door kleine, hardwerkende wijnboeren. Maar kopzorgen zijn er ook. Niet alleen Spaanse, óók Nederlandse. Waarschuwing: wil je een wijn(import)bedrijf beginnen en hou je niet van risico's, lees deze laatste blog in de serie 'Het leven van een wijnimporteur' dan vooral niet!

Onbekendheid met natuurwijnen

In ons assortiment hebben wij ook biologische wijnen, waaronder diverse ongefilterde (natuur)wijnen. Het voordeel van deze wijnen is dat ze meer aroma’s en smaak hebben, het nadeel dat de wijnen niet kraakhelder zijn. We melden onze klanten waar we maar kunnen dat deze wijnen enigszins troebel kunnen zijn en/of depot bevatten. Toch hebben we al heel wat wijnen moeten omruilen bij onwetende particulieren en zelfs óók bij winkels: ‘de wijn is niet goed, want er drijven deeltjes in.’ Uitleg helpt soms, maar lang niet altijd. Omdat de klant koning is, ruilen we ze dan toch maar om.

Betalingsperikelen: faillissement

Ondernemen betekent risico nemen. Dat geldt voor ons, maar ook voor horeca-ondernemers. Zo leverden we al tijden aan een goed restaurant. Van de ene dag op de andere dag sloten ze de deuren. Failliet. Nog niet verkochte wijn terughalen kon helaas niet, want toon maar eens aan dat precies die wijnen niet betaald waren. Risico van het vak zullen we maar zeggen.

Betalingsperikelen: slechte mores

Met name de horeca is niet altijd even netjes qua betalen. Deze betalingsmores zorgt er soms ook voor dat wijnwinkels die leveren aan de horeca lang moeten wachten op hun geld of er zelfs naar kunnen fluiten. En dan kunnen die ons weer niet (tijdig) betalen. Wij hebben ook zelf een zeer slechte ervaring met een restaurant met Michelinsterpretenties. Ze waren vaste klant en deden bij ons een forse bestelling voor de kerst, maar de factuur bleef onbetaald. Ze reageerden niet met een betaling op talloze herinneringen, mails, Appjes en telefoontjes. Toen we ten einde raad na vele maanden een incassobureau inschakelden, werd het resultaat helaas niet anders. Onlangs wonnen we bijna 2 jaar na levering een rechtszaak. Dat was nog maar kantje boord, want de klant beweerde uiteindelijk halverwege het proces brutaalweg dat ze de wijnen nooit hadden ontvangen. Hoe bont kun je het maken? En dat ze die natuurlijk wél hadden gekregen, bleek zo lang daarna nog niet zo heel gemakkelijk te bewijzen. We hadden zelfs GPS-gegevens van de koerier nodig van die bewuste leverdag en - door de AVG - toestemming van de chauffeur om deze te gebruiken ... Waarschijnlijk is het een Pyrrus-overwinning, want geld hebben we nog steeds niet. De eigenaren zijn inmiddels alweer iets nieuws begonnen.

Betalingsperikelen: oplichting

Een paar jaar geleden werden we gebeld door de politie. Of we geleverd hadden aan een advocaat en of de rekening nog niet betaald was. Ja, dat klopte. Of we naar het bureau wilden komen om aangifte te doen, want de desbetreffende heer zat in de gevangenis op verdenking van grootschalige oplichting. Wat was het geval? Wij kregen per mail een flinke bestelling voor een openingsreceptie van een nieuw advocatenkantoor. Omdat we het o.a. door het taalgebruik in de mail niet helemaal vertrouwden, gingen we er eerst persoonlijk langs. In een bedrijfsverzamelgebouw meldden we ons bij de receptioniste en werden we doorgestuurd naar een nog grotendeels leeg kantoor. Hier troffen we een bouwvakker aan, nieuw kantoormeubilair, veel nog niet uitgepakte dozen met o.a. computerapparatuur en een vriendelijke nette oudere man die trots zijn ontwerpen van visitekaartjes en briefpapier liet zien. Dit overtuigde ons dat er inderdaad een advocatenkantoor zat aan te komen en we leverden de wijn, glazen en kurkentrekkers. Hij belde ons op dat de wijn voortreffelijk was en of we nog wat meer konden leveren voor zijn receptie. Ook daar trapten we in. Het telefoontje van de politie was ons volgende contact. De man had tenminste 30 bedrijven opgelicht en zat dus vast. Het liep uiteindelijk redelijk goed voor ons af. We kenden toevallig de eigenaar van het bedrijfsverzamelgebouw die natuurlijk ook zijn geld niet had gehad en ons binnenliet om onze wijn op te halen. Het meeste stond er gelukkig nog. Van wat deze meneer ons verder nog schuldig is, ontvangen we 1-2x per jaar een bijschrijving van € 4,19 van het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Over een jaartje of 20 heeft deze meneer zijn schuld waarschijnlijk wel afgelost ...

Wil je hulp of informatie over zelf importeren van wijn? Granada Wijnen kan je daar over adviseren en heeft dat al bij meerdere wijnimporteurs in de dop gedaan. Bel of mail ons gerust. Wij rekenen hiervoor 15 euro ex BTW per kwartier (minimum 1 uur).